Loading ...
Jest to gatunek pospolity w naszym kraju. Potocznie nazywana jest „czerwoną mrówką”, znaną z powodu dotkliwych użądleń. Buduje niewielkie kopce z ziemi. Jest to gatunek bardzo wilgociolubny. Kolonie są poliginiczne, w związku z tym w gnieździe dojrzałej kolonii można spotkać nawet kilkanaście królowych.
W dojrzałej kolonii występują 3 podstawowe kasty, różniące się od siebie wyglądem i pełnionymi funkcjami. Wśród mrówek widoczny jest dymorfizm fukcjonalny, gdzie wyróżnia się mrówki służące do reprodukcji, rozmnażania (samce i królowe) oraz mrówki służące przede wszystkim do karmienia (robotnice). Pomiędzy samcem i samicą zauważalny jest także dymorfizm płciowy (królowa jest wyraźnie większa od samca).
Są to nieuskrzydlone, bezpłciowe córki królowej z nierozwiniętymi narządami płciowymi. Wykonują one wszelkie czynności związane z działaniem kolonii, czyli:
– budowa gniazda,
– zdobywanie pokarmu,
– opiekowanie się potomstwem,
– obrona gniazda przed wrogami.
U niektórych gatunków wyróżnia się także kasty robotnic (tzw. polimorfizm). Ich znaczenie w gnieździe zdeterminowane jest przede wszystkim budową. Wielkie robotnice o dużych głowach i żuwaczkach to żołnierze – mrówki major pełniące funkcje obronne/transportowe. Inne kasty np. minor zajmują się opieką nad potomstwem, a media budowaniem gniazda. Póki co w moich koloniach nie posiadam kast robotnic, zatem występuje tzw. monomorfizm, gdzie wszystkie robotnice danego gatunku są w miarę jednakowej wielkości.
Jest to gatunek bardzo pospolity w naszym kraju. Gniazduje najczęściej w ziemi. Często buduje kopce porośnięte roślinnością, co można zobaczyć na zdjęciu na końcu wpisu. Bardzo pospolity na obszarach otwartych oraz nasłonecznionych.
Hodowla mrówek z roku na rok staje się coraz bardziej popularnym hobby. Dzięki wszelakim stronom internetowym, poradnikom i filmom zainspirowane zostaje coraz obszerniejsze grono ludzi. Powszechność, niewielkie zapotrzebowania większości gatunków, spora liczebność oraz duża adaptacja do sztucznego środowiska to główne elementy mające wpływ na rozwój niezwykłej dziedziny jaką jest myrmekologia.
To przede wszystkim zajmowanie się kolonią, w której znajdują się królowa oraz jej córki (robotnice). Zajęcie to jest bardzo atrakcyjne z kilku powodów. U mrówek (owadów społecznych) możemy dostrzec wiele ciekawych zachowań jak na przykład:
– pobieranie pokarmu i przekazywanie go na drodze trofolaksji,
– transport nowo złapanej ofiary do gniazda,
– porozumiewanie się za pomocą feromonów,
– zajmowanie się królową i jej potomstwem,
– drążenie przez robotnice nowych komór i korytarzy.
Mrówkowate (Formicidae) to rodzina bardzo rozpowszechnionych owadów na Ziemi. Należą one do rzędu błonkówek (błonkoskrzydłych), podrzędu trzonkówek (stylikowców). Tworzą liczne, nieraz sięgające milionów społeczności.
Ciekawostki o mrówkach zawsze stanowią jedno z głównych obszarów zainteresowań, dlatego dzisiejszy wpis poświęciłem właśnie mrówczym ciekawostkom.
– Mrówki hodują mszyce podobnie jak ludzie zwierzęta. Przenoszą je na świeżą roślinność i zapewniają ochronę. W zamian za to mszyce produkują spadź, która jest przysmakiem mrówek.
– Grzyb Ophiocordyceps unilateralis potrafi przejąć kontrolę nad umysłem żywiciela. Wrasta w ciało zarażonej mrówki. Następnie zmusza zarażoną mrówkę, by udała się w miejsce, które jest najbardziej dogodne dla jego rozwoju i rozmnażania się. Po paru dniach z głowy mrówki zaczyna wyrastać długa strzępka, na której pojawia się kula z zarodnikami. W ten sposób powstaje zasadzka na kolejne mrówki, co może prowadzić do zagrożenia całej kolonii.
– Mrówki Camponotus saundersi funkcjonują jak bomby. Ich odwłoki są wypełnione jadem i w razie zagrożenia eksplodują, dokonując samozagłady i sparaliżowania okolicznych ofiar.
Ostatnie komentarze