Myrmeblog – blog hodowcy i badacza mrówek

Metody na założenie nowych kolonii przez młode królowe:

Wśród mrówek wyróżniamy wiele typów inicjowania nowych społeczeństw. Jedne odbywają się zależnie, inne niezależnie. W dzisiejszym wpisie postaram się przedstawić rodzaje metod niezależnych na zakładanie nowych gniazd, w których młode królowe same wychowują pierwsze pokolenie robotnic. Zatem „jaki mają pomysł na stworzenie fundamentów swojego mrówczego imperium”? Zapraszam do lektury.

Sposób klasztorny:

Młoda królowa mrówek samodzielnie zakłada nowe gniazdo, kopiąc tunel (najczęściej w ziemi), a następnie zamykając się od wewnątrz.

Następnie składa jaja i wychowuje swoje pierwsze potomstwo. Nie pobiera ona żadnego pokarmu z zewnątrz, karmiąc larwy jedynie własną śliną. W ten sposób królowa wykorzystuje zapasy zmagazynowane w odwłoku oraz mięśniach skrzydeł, które po locie godowym nie są już potrzebne i zostają oderwane.

Gatunki zakładające gniazda w sposób klasztorny można poznać po stosunkowo dużym odwłoku (w którym mieszczą się nagromadzone zapasy).

W warunkach sztucznych królowe klasztorne nie wymagają dostarczania pokarmu do momentu pojawienia się pierwszych robotnic, co stanowi duże ułatwienie dla początkujących hodowców.

Większość gatunków mrówek na świecie zakłada nowe kolonie w taki sposób .

Nazwa tej metody wywodzi się od trybu życia w klasztorze, w którym zakonnicy nie utrzymują kontaktu ze środowiskiem zewnętrznym. Klazura  to zamknieta część zakonu, a claustral to po angielsku klasztorny, klauzurowy, dlatego o tym sposobie zakładanie gniazda mówi się także, że jest on klaustralny.

W ten sposób nowe gniazdo inicjują m. in. Lasius niger (hurtnica czarna), Lasius emarginatus (hurtnica skalna), Lasius flavus (podziemnica zwyczajna), Formica cinerea (pierwomrówka żwirowa), Formica fusca (pierwomrówka łagodna), Tetramorium caespitum (murawka darniowiec).

Sposób częściowo klasztorny/półklasztorny:

Młoda królowa mrówek od czasu do czasu odkopuje wejście do gniazda i udaje się po pożywienie (zazwyczaj pokarm białkowy w postaci owada), co nie ma miejsca we wcześniej opisanej metodzie. Synonimem do nazwy półklasztorny jest sposób semiklaustralny (semi z angielskiego oznacza pół, a claustral – klasztorny). Nową kolonię w ten sposób zakładają m. in. Myrmica rubra (wścieklica zwyczajna) oraz Manica rubida (wścieklica dorodna).

W warunkach sztucznych (w mojej hodowli) podaję wścieklicy zwyczajnej małe owady. Królowa zanosi je do wnętrza probówki, rozdrabnia, a następnie kładzie na larwy, które za pomocą enzymów trawią pokarm.

W miarę pojawienia się większej liczby robotnic funkcję pobierania pokarmu i zajmowania się rodzeństwem przejmują córki królowej. Królowa mrówek nie wychodzi już z gniazda, przez resztę życia, składając jedynie jaja.

W przypadku królowych zakładających gniazdo w sposób półklasztorny odwłok jest zdecydowanie mniejszy. Królowe takich mrówek należy cały czas dokarmiać miodem i pokarmem białkowym.